Η πρώτη γνωριμία με την έννοια της προοπτικής στην τέχνη, αλλά και την ιδιαίτερη σχέση της τελευταίας με τα μαθηματικά, έγινε με ευκαιρία την επίσκεψη της Στ´ Δημοτικού στην έκθεση "Τέχνη και Μαθηματικά" του μουσείου Ηρακλειδών. Ανεβαίνοντας την εσωτερική σκάλα του μουσείου, συναντήσαμε έναν επιβλητικό ασπρόμαυρο πίνακα του Ολλανδού καλλιτέχνη M.C.Escher. Ενα έργο οφθαλμαπάτης που ο καλλιτέχνης δημιούργησε χρησιμοποιώντας την ψευδαίσθηση του βάθους. Πώς γίνεται λοιπόν ν' αποτυπώσουμε κατι που το μάτι μας βλέπει σε 3 διαστάσεις, πάνω σε ενα χαρτί 2 διαστάσεων; Ή πιο απλά, πως θα καταφέρουμε να φαίνεται πιο "πραγματική" η ζωγραφιά μας πάνω στο τελάρο ή στο χαρτί; Η παρατήρηση και το μαθηματικό μυαλό συνεργάστηκαν στην αίθουσα των καλλιτεχνικών: Οι μαθητές της Στ´ Δημοτικού με απλές μετρήσεις και δίνοντας προσοχή στο μέγεθος και στην ακριβή τοποθέτηση των στοιχείων, δημιούργησαν μια ψεύτικη αίσθηση βάθους πάνω στο χαρτί. Φυσικά, δεν παρέλειψαν να μάθουν για τα βασικά εργαλεία της γραμμικής προοπτικής, τη γραμμή του ορίζοντα και το, σύνθετο ως έννοια, σημείο φυγής. Μπορεί να μην κατορθώσαν να κατανοήσουν πλήρως την "ακανόνιστη και καμπυλόγραμμη" προοπτική του κυρίου Escher, κατόρθωσαν όμως να συνδυάσουν την αντίληψή τους για τον χώρο με την οπτική τους εμπειρία.