Αν και τα φιλολογικά μαθήματα θεωρούνται στον 21ο πρώτο αιώνα μια στερεοτυπική διαδικασία αποστήθισης πληροφοριών και δεδομένων του παρελθόντος, οι νέες διδακτικές μεθοδολογίες προσεγγίζουν τα κλασικά κείμενα με τις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής. Οι μαθητές του σχολείου μας εφάρμοσαν ποικίλες δημιουργικές δραστηριότητες σχετικά με θέματα που αναπτύσσονται στη διδακτέα ύλη τους και συνειδητοποίησαν ότι οι κλασικές σπουδές δεν είναι στείρες πληροφορίες, αλλά ένας συνεχής αναστοχασμός ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν, με προοπτική το μέλλον. 

Οι μαθητές ανέπτυξαν τις δημιουργικές τους ικανότητες μέσω της αξιοποίησης ανοικτού κώδικα λογισμικών (λ.χ. textingstory.com), εργαλεία ζωγραφικής και ψηφιακές μορφές αναπαράστασης της Οδύσσειας, με σκοπό να φτιάξουν μόνοι τους οπτικές αναπαραστάσεις, φανταστικούς διαλόγους και ιστορίες σχετικά με τις υποενότητες που διδάχθηκαν στα προηγούμενα μαθήματά τους. Κατανόησαν, έτσι, σημεία του μαθήματος που δεν γνώριζαν καλά, αφού χρειάστηκε να επανέλθουν σε ζητήματα που δεν ήξεραν, ενώ ανέπτυξαν επιχειρήματα σε συνδυασμό με ιστορική φαντασία, για να καταλήξουν σε συμπεράσματα σχετικά με τα πρόσωπα και τις δράσεις των πρωταγωνιστών της Οδύσσειας.